Абай – кўпқиррали қобилият эгаси. У қозоқ ёзма адабиётининг асосчиси ва буюк шоиргина эмас, балки олам ҳодисаларини теран изоҳлайдиган ўйчил, исломнинг сирти эмас, балки асл моҳияти нималигини англатган уламо, Яратганни фақат ақл билан эмас, балки буюк севги, ишқ билан таниш мумкинлигини тушуниб етган сўфий, оддий тирикчиликни қай йўсинда ўнглаш мумкинлигини кўрсатувчи иш одами, ҳаётдаги энг сўнгги янгиликлардан хабардор ва унинг яхши жиҳатларини турмушга сингдиришга тайёр новатор, одам тирикчилигини қандай йўлга қўйса, бахтли яшаши мумкинлигини кўрсатувчи амалиётчи, турли этносларга хос бўлган асл жиҳатларни бехато кўра олгувчи социолог ҳамдир. Буюк Абай миназидаги ана шу қирраларнинг барчаси ижодкорнинг “Қора сўз” асарида ёрқин кўринади. |
|
Абай. Қора сўз