Топилмаган тўрт-бешта сабзи
Бир куни масжид эшигида ўтириб эди. Замон подшоҳи ўтиб бораётганди, Хожани кўргач, отдан тушиб келиб зиёрат қилди. Сўнг Хожадан бизга бирор юмуш буюринг, деб илтимос қилди. Хожа деди:
— Биз ҳожатимизни Қозиюл-ҳожотдан ўзга кишидан тиламасмиз.
Подшоҳ яна қаттиқ илтимос қилди. Хожа буюрди:
-    Айтинг, тўрт-бешта сабзи келтирсинлар.
Подшоҳ дарров мулозимларини тўрт томонга сабзи топиб келтиришга жўнатди. Бирорта дўконда сабзи топилмади. Мулозимлар сабабини суриштирганда сабзифурушлар дедилар:
-    Бир лаҳза бурунроқ яшил кийимли ки-шилар пайдо бўлиб, барча сабзиларни олиб, осмонга кўтарилди.
Подшоҳ мулозимлари сабзи топишдан бутунлай умидларини узиб, подшоҳга аҳволни арз қилдилар. Хожа подшоҳга деди:
— Бир боғлам сабзи тополмайдиган зоҳирий подшоҳдан сўрагандан кўра, Ҳақиқий подшохдан тилагани авлодир!
Замон подшоҳи ўз ожизлигини эътироф қилиб, Шайхнинг сўзига қулоқ тутди ва қилган одобсизлигидан пушаймон бўлди.