Хорис Мусохибий³ ҳикматларидан

тарозини босувчи энг оғир нарса гўзал хулқдир.

Мувозанат тўрт жойдадир: имон ва куфр ўртасида; тўғрисўзлик ва ёлғон ўртасида; яккахудоликка эътиқод ва ширк ўртасида; ихлос ва риё ўртасида.

Кимки ўз ботинида ижтиҳод этса, Аллоҳ унинг зоҳирига ҳисну-л-муомала ато этгай; кимки инъом этгай; чунки у дейди: “Бизнинг орамизда ижтиҳод этганларга йўлимизни ато этгаймиз”.

Илм мероси Аллоҳ таоло ҳузурида гуноҳкор бўлиб қолишликдан қурқувдир, зоҳидлик мероси роҳатдир - маърифат меъроси азобдир.

Бу умматнинг ихтиёри икки уммат орасидадир: бирлари охират ишлари билан овародирлар; иккинчилари дунё ишлари билан.

Вожиб амаллардан воз кечган банда художўйликни талаб эта олмайди.

Бандаларнинг сифати ўзига мулк талаб этмасликдадир; оқибати зарар ҳам, манфаат ҳам кўрмасликдадир.

Таслим бало келганликдаги собитликдир; бу ҳолатда ботинда ҳам, зоҳирда ҳам ўзгариш бўлмасликдир.

Аллоҳдан энг яхши тилак Унинг фазли ва раҳмати истагида бўлиш ва ўлим эшик қоққанда тайёр бўлишдир.

Гўзал хулқ – бировга азият чектирмаслик; камғазаблик; сиймонинг хотиржамлиги ва ширинсуханликдадир.

Ҳар бир нарсанинг жавҳари бордир; инсон жавҳари ақлдир; ақл жавҳари эса сабрдир.

Амали солиҳ қалб ҳаракатлари биландир; ғойиб нарсаларни англашдадир; Амалларнинг шарафлиси инсон аъзоларининг савобли амалларидир.

Бидъат гирдобига тушганлар ҳақиқат топадурларми?

Аллоҳ нидосини эшитмаган унинг жавобини Аллоҳ қудратини қандай билсин?

Гарчи уни мадҳ этсалар ҳам золим надомаддадир; гарчи уни қораласалар ҳам мазлум саломатдир; оч бўлса-да, қаноатдаги бойдир; молу дунёга эга бўлса-да, очкўз фақирдир.

Кимки ўз ботинини ихлос ила назорат қилса, Аллоҳ таоло унинг зоҳирини суннат ила бойитгайдир.