“БИРИНЧИ ТАБАҚА”дан  Шайх ибн Ийод¹ ҳикматларидан

Кимки бидъат соҳиби билан ўтирар экан, Аллоҳ таоло уни ҳикматдан нари қилади.

Охир замонда қавмлар очиқ ишларга тутиниб, ақл ва руҳга душман бўладилар.

Аллоҳнинг ризосига энг лойиқ инсонлар Аллоҳ азза ва жаллани таниган маърифат аҳлидирлар.

Кимки аҳли биродарига тилида муҳаббат ва самимият изҳор этиб, амалда адоватда бўлса, Аллоҳ уни лаънатлаб, қулоғини кар, қалб кўзини кўр қилади.

Одамларга сидқидиллик ва ҳалолликдан ортиқ зийнат берувчи нарса йўқдир.

Зоҳидликнинг асли Аллоҳ таолонинг улардан ризолигидадир.

Нафсининг ёмонлигини қайтарган сурурини йўқотмайди.

Аллоҳ тақводор бандаларига доимо ризқ-насиба инъом этгани учун уларнинг рисқлари туганмасдир.

Сизда икки хислат борки, улар жаҳолатдандир: сабабсиз кулги ва сабабсиз бедорлик.

Ҳақиқатга бўйин эг, танқидни тан ол, кимдан эшитганингдан қатъи назар, ҳақиқатни қабул эт.

Уч хислат қалбни тошга айлантиради: кўп ейиш, кўп ухлаш ва сўйлаш.

Хайрли ишнинг беминнат қилиниши шайтон амридан ва риёдан йироқ бўлганидир.

Нияти йўқнинг иши юрмас, Аллоҳ ризолиги учун иш қилмаганга ажру савоб ёзилмас.