Муҳаммад б. Али Термизий⁸

Ғалаба ишларнинг кўплигида эмас, балки қай даражада ихлос билан гўзаллик бахшида этиб қилинганлигида.

Хизматкорлик шарти камтаринлик ва эгасига тўла итоаткорликда.

Ҳикматга қулоқ берувчилар икки тоифадир: оқил ва омил. Оқил ҳар бир ҳикматдан ҳайбатга келади, эшитган сари завқи ошиб боради. Омил эса дарров вужуди билан ўзгаради, гўёки қалби илонга айланиб, тўлғанаётгандек.

Дунёда савобдан оғир юк йўқ, чунки сенга савоб қилган ишончингни қозонади, жафо қилган эса сени ўзидан йироққа улоқтиради.

Аллоҳ таоло беш вақт намозни бердики, бандаси унинг раҳматидан бенасиб бўлмасин деб, ҳар бир феъли ва сўзи учун мукофот олсин деб; чунки феъллар таомдир, сўзлар шаробдир, бу иккиси Аллоҳ дегувчиларнинг базмидир.

Оқил Аллоҳга тақводор бўлиб, ўзини назорат этиб, доимо саволга тутувчидир.

Бандалик сифатларини билмаган банда раббонийлик сифатларини қайдан билсин.

Беш тоифа беш жойдан ислоҳ топиши мумкин: болалар китобдан, жиноятчи қамоқдан, аёл киши уйдан, ёшлар илмдан ва гиёҳвандлар масжиддан.

Аллоҳ таоло бандаларига ризқ кафолатини бериб, унга таваккул этишликни фарз этди.

Аллоҳга бўлган муҳаббатнинг ҳақиқати унинг зикрида давом этишликдадир.

Мўъминнинг қувончи юзида, ғами қалбидадир. Мунофиқнинг ғами юзида, қувончи қалбидадир.

Дунё подшоҳлар келинчагидир ва зоҳидлар кўзгусидир: Подшоҳлар у билан мақтанишади, зоҳидлар бу кўзгудаги офатларни кўриб, берилиб кетишади.