Ҳожиакбар Шайхов фантаст ёзувчи, сеҳрли адабий жанр ижодкори. У Хитой Халқ Республикасининг Чугучак шаҳрида 1945 йилнинг 25 мартида тугилган. Ўрта мактабни битиргач, 1964—1967 йилларда собиқ Совет Армияси сафларида хизмат қилган. 1967—1971 йилларда Тошкент политехника олий билимгоҳида таҳсил кўрган. Сўнгра, 1971—1978 йиллар мобайнида электр тармоқлари идораларида, Ўзбекистон Фанлар академиясининг Электроника институтида ишлаган. 1978 йилда «Ёш гвардия» нашриётида бўлим бошлиғи, Ўзбекистон Ёзувчилари уюшмаси биринчи котибининг ижодий ишлар бўйича муовини бўлиб хизмат қилган. Ҳозирги кунда у «Сирли олам» ойномаси ва унииг иловаси бўлмиш «Қалб кўзи» рўзномасининг бош муҳаррири, Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси тафтиш ҳайъатининг аъзоси.

У ёзувчи сифатида 70-йиллар бошида адабиётга кириб келган. Шу вақтгача унинг ўттизга яқии китоблари чоп этилган. Жумладан, «7-СЕР»—илмий-фантастик ҳикоя ва қиссалари (1972, ҳамкорликда ёзилган), «Рене жумбоғи — кўланка» (1980), «Олмос жилоси» (1983), «Телба дунё» — роман (1990), «Кўз» — қисса (1986) каби асарлари китобхонларнинг севимли асарларига айланиб қолган. Шунингдек, у «Умид сайёраси», «Уйғонган виждон», «Олис сайёрада», «Нишон», «Оловдан чиққан одам», «Дархон қўшиғи» каби ўнлаб ҳикоялар муаллифи ҳамдир.

Ҳожиакбар Шайхов моҳир таржимон сифатида ўнлаб қардош ва чет эл адиблари асарларини ўзбек тилига ўгирган. Айни чоғда у мунаққид, олим ва адабиётшунос сифатида 20 дан ортиқ мақолалар яратган. Улар орасида фантастика, фолклоршунослик ва мифологияга оид мақолалари эътиборлидир.