Абу Абдуллоҳ Динаварий PDF Босма E-mail

Сизнинг кафанингиз керакмас!
Умрининг охирида Водил-Қуроъда бир масжидга кирди. Намоздан сўнг халқ унга бирор егулик бермасдан, барчалари тарқадилар. Ўша кеча очликдан ўлди. Халқ эртаси куни келиб, кафанлаб, дафн қилдилар. Янаги куни масжидга келсалар, меҳробда чирмаган кафанни кўрдилар. Кафанда бир қоғозда битилгандиким: «Бизнинг бир дўстимиз сизга меҳмон бўлди, егулик бермай, уни очликдан ўлдирдингиз, сизнинг кафанингиз керакмас!»