Ҳайит кунидаги жонфидолик
Ул дебдурки, Ибн Хаббоз менга айтиб берган эди: Қурбон ҳайитида Жамра яқинида эдим. Бир дарвешни кўрдим, қўлида бир кўза ёки тўрваси бор эди. Ва дер эдиким:
- Эй Эгам, одамлар қурбонликлари ва садақалари билан Сенга яқинлашадилар. Менда жонимдан бошқа ҳеч нарса йўқ.
Дарвеш кейин бир наъра тортди ва жон берди.