Етмиш тўрт ҳаж
Хожа Абдуллоҳ Ансорий дебдурки, у етмиш тўрт марта ҳаж амалини бажо келтирибди. Бир марта ҳаж қилиб, ўз-ўзи билан надомат юзидан айтардиким, келурман ва борурман. Не кўнгил муяссару не вақт. Мен ўзи не ишда эканмен?
Ул кеча Ҳақ субҳонаҳу ва таолони тушида кўрди. Ҳақ айтурки:
- Эй Муваффақ ўғли, сен истамаган кишини уйингга чақирарсанми?! Мен ҳам сени тиламас бўлсам эди, уйимга қўймас эдим.
Ул дебдурки, Худоё, агар дўзах қўрқинчидан топинсам, мени дўзахга тушир. Агар жаннат умидида ибодат қилсам, жаннатга туширма. Агар Сенинг меҳринг жиҳатидан бандалик қилсам, бир дийдор кўрсат. Ўзга не қилсанг, қил!