Девоналарнинг оқили
Ишининг ибтидосида мужоҳада ва риёзати кўп, муомала ва тоатда эҳтиёткор эди. Унга бир кашф юзланиб, ақлдан бегона бўлибди. Луқмондан сўрабдилар:
- Бошида бошқача эдинг, энди бутунлай аксисан. Сабаби нимада?
Жавоб берибдики:
- Бандаликни қанча кўпроқ қилсам, унданда кўпроқ керак эди. Ожиз бўлдим, дедим: Илоҳи, подшоҳларнинг қули агар қариса, озод қиладилар. Сен подшоҳлар Подшоҳисан, мен бандалигингда қаридим. Мени озод қил! Бир нидо эшитдимки: Эй Луқмон, сени озод қилдик!
Озодлик нишони бу эдики, ақлни ундан кўтардилар ва у девоналарнинг оқилларидан эди.
Шайх Абусаид Абулхайр дебдурки, Луқмон Тангрининг амру наҳйидан озод қилинган бандадир.
Томга учган девона
Абусаид Абулхайр айтади: Бир кеча хонақоҳ эшиги ёпиқ эди ва дарвешлар ётиб эдилар. Биз Шайх Абулфазл Ҳасан билан бир суффа четида ўтириб, ирфондан суҳбат қурардик. Бир масала ечими қийин бўлди. Шу пайтда Луқмон хонақоҳ томидан учиб келиб, бизнинг қошимизга тушди ва масаланинг тугунини ечиб берди. Яна учиб, хонақоҳ томига чикди. Шайх Луқмонга «Парранда» лақаби қўйганлари бу баландпарвозликлар жихатидан бўлса, ажабмас.